Doktora programı esnasında beş ayrı kurumda çalıştım, kendi seçtiğim kısa (animasyon) filmleri kullanarak ergenlerle terapötik grup seansları yürüttüm ve bu seansların detaylı dökümleri üzerinden psikanalitik/psikodinamik süreç analizi yaptım.
Bu tez çalışmasında, uygun ve gerekli şartlar sağlandığında sinemanın kişinin iç dünyasına ulaşmada bir araç olabileceğini ve özellikle sonrasında yazı çalışması ile desteklendiğinde terapötik bir araç olarak kullanılabileceğini savunmakta, hipotezlerimi kendi pratiğimden klinik örnekler üzerinden desteklemekteyim.
Tez çalışmasını yürüttüğüm beş merkez arasında psikiyatri hastaneleri ile ergenlerle grup çalışmaları yapan ve terapi süreci yürüten merkezler bulunmaktadır. Bu merkezlerde benzer yaşlarda ancak farklı patolojilerde kişilerle karşılaştım, böylece çeşitli gruplarla çalışma fırsatı buldum. Aynı zamanda, kurum toplantılarına düzenli bir şekilde katılıp, kurumda çalışan klinisyenlerle birlikte grup yönetme olanağım oldu.
Doktoraya devam ettiğim süre boyunca, ayda bir kere olmak üzere diğer doktora öğrencileri ile birlikte, içlerinde Prof. René Roussillon’un da bulunduğu dört profesör tarafından yürütülen araştırma seminerlerine katılıp, diğer araştırmaları detaylıca dinleme, kendi araştırmasını sunma ve kapsamlı geribildirimler alma imkanım olmuştur.